مناسبت های مذهبی، بستری برای تربیت دینی

  1. مناسبت­ های دینی از ویژگی­ های جالب مکتب تشیع است که زمینه مناسبی را برای برگزاری مراسم مذهبی در طول سال برای مردم فراهم کرده و به شکل یک فرهنگ مقبول درآمده­ است. از طرف دیگر، مسلمانان ساکن کشورهای غربی، به علت مشغله­ های زندگی، عملا فقط در آخر هفته ­ها می­توانند در مراکز اسلامی حضور پیدا کنند، و باز به علت کمبود وقت، حضور ایشان بیشتر در زمان مراسم­های مناسبتی پررنگ می­شود.
  2. شرکت در مراسم مناسبتی به نوعی به ما هویت مسلمانی و شیعی را منتقل می­کند؛ و هم مجلس تذکر و یادآوری محسوب می­شود و هم باعث آشنایی با آداب و تعالیم دینی می­باشد.
  3. مناسبت­ های دینی معمولا با ولادت یا شهادت بزرگان دین ما پیوند خورده و شرکت در این مراسم، می­تواند موجب پیوند بیشتر ما با پیامبر و اهل بیت گرامی ایشان شود که این رابطه، خود از بزرگترین عوامل سعادت دنیوی و اخروی است. رسول خدا (ص) فرموده­اند: «فرزندان خود را به سه خصلت تربيت كنيد: محبت پيامبرتان و محبت خاندان او و قرائت قرآن»
  4. شرکت در مراسم دینی و حضور در کنار برادران و خواهران ایمانی، فرصت مغتنمی است که ما دوستان خوبی داشته­ باشیم که بتوانیم در کنار هم و با کمک هم، زندگی دینی داشته ­باشیم.
  5. باید توجه داشت که گاه رفت و آمد خانواده­ ها برای شرکت در مراسم مرکز اسلامی آسان نیست. از این رو، چنانچه مرکز اسلامی امکان برگزاری هم­ زمان برنامه برای بزرگسالان، کودکان و نوجوانان را داشته ­باشد، این فرصت مغتنمی است تا با یک آمد و شد، همه اعضاء خانواده، هر یک از برنامه تربیتی متناسب با خود بهره گیرند.

چرا کودکان؟

  1. تعلیم و تربیت خردسالان و کودکان در مقایسه با بزرگسالان دارای اولویت است چون مسلم و قطعی است که شکل­ گیری شخصیت انسان در سنین کودکی بسیار بیشتر از بزرگسالی است.
  2. کودکان مسلمان در پی معاشرت با دوستان غیرمسلمان خود، ممکن است آسیب ­های جدی در روحیات و اعتقادات خود پیدا کنند. این آسیب­ ها گاه عمیق و ماندگار است.
  3. رسانه ­ها، بازی­ های بیگانه و شبکه های اجتماعی می­ توانند عواطف پاک کودکان را تخریب کنند.
  4. بعضی از والدین این کودکان، چون تجربه تربیت فرزند در چنین محیطی را نداشته­ اند، نیازمند کمک در این راستا هستند.
  5. کودکان دوران زیبا و شیرینی را می­ گذرانند، که اگر در این دوران با آموزه­ های عقلی و فطری اسلام آشنا شوند، و تعالیم دینی در ادبیاتی شاداب و مؤثر به آنها منتقل شود، با خاطره­ای مثبت از دینداری، مسیر دینی خود را دنبال می­کنند و ذهنیت­ های غیرواقعی از دین نخواهند داشت.

طرح مناسبت های دینی برای کودکان و نوجوانان

  1. یکی از دغدغه­ های بزرگترها، نحوه مدیریت کودکان به شکلی است که خود بتوانند به­ راحتی در مراسم شرکت کنند. از این رو، وجود برنامه ه­ای هم زمان برای خردسالان و کودکان می­تواند زمینه­ ساز حضور بدون دغدغه بزرگترها در مراسم است. ضمن اینکه گاه کودکان و نوجوانان، چون برنامه ­های بزرگسالان را متناسب با علائق خود نمی­ بینند، از حضور در این مراسم اکراه دارند، و حتی این امر ممکن است نهایتا موجب عدم حضور بزرگترها در مراسم شود.
  2. از این رو، اجرای دوست­ داشتنی مناسبت­ ها برای کودکان، می­تواند زمینه­ ساز استمرار حضور ایشان در این برنامه ­ها در دوران نوجوانی و جوانی هم باشد. ایجاد فضای جذّاب و دوستانه، و مذهبی برای بچّه­ ها که کمتر در فضاهای مذهبی مشابه آن را تجربه کرده ­اند، از اولویت­های اجرای این برنامه­ ها است.
  3. دعوت شدن رسمی، حس جالبی را به کودکان می­دهد. این احساس تشخص در بستر یک برنامه دینی، خود در ایجاد علاقه ایشان به فرهنگ اسلامی مؤثر است. وجود برنامه­ های شاداب و قابل درک و در قالب ارتباط صمیمی بین کودکان و با مربی، همه، خاطره ­های ماندگاری را برای خردسالان و کودکان بر جای می­ گذارد.
  4. ایجاد رابطه دوستی و همدلی بین فرزندان مسلمان و با مربیشان که می­تواند زمینه­ ساز مثبتی در تربیت آنها باشد. آشنا کردن فرزندان با الگوهای مثبت اخلاقی و ایجاد ارتباط عاطفی با آنها در برابر موارد مشابهی که از طریق مدیا به آنها تحمیل می­ شود، از ثمرات ارزنده این اجتماعات است.
  5. یکی از اهداف برنامه ­های مناسبتی بزرگترها، آشنایی ایشان با معارف و تعالیم اسلامی است. لذا می­توان با یک نگاه جامع، طرحی آموزشی و تربیتی را برای فرزندانمان فراهم کنیم که در صورت شرکت مستمر ایشان در چنین مراسم ­هایی، با مجموعه قابل قبولی از درس­های زندگی اسلامی آشنا شوند. بدین ترتیب، محتوای برنامه­ ها، بایستی غیر از مناسبت مورد نظر، به موضوعات دیگر اسلامی هم بپردازد.

رویکرد آموزشی در برنامه های مناسبتی

  1. همانطور که گفته­ شد، برنامه ­های مناسبتی می­توانند فرصتی طلایی برای آشنایی فرزندان ما با آموزه ­های زیبای دینی باشند. از این رو بجاست که در تهیه محتوای این مراسم­ ها، نگاهی جامع به همه تعالیم اسلامی داشت، و محتوای برنامه­ ها را بر مبنای موضوعات مختلف تنظیم کرد. خوشبختانه این مهم در طی سالیان گذشته انجام شده و فهرست جامعی از موضوعات مختلف مرتبط با نسل کودک و نوجوان زیر نظر اساتید آگاه تهیه شده، در حال استفاده است.
  2. به منظور پیوستگی برنامه آموزشی، با بررسی انجام گرفته، مجموعا 20 مناسبت در طی سال قمری انتخاب شد، و موضوعات بالاگفته در محتوای این برنامه ­ها توزیع گردید، به نحوی که هر برنامه معمولا دارای 3 موضوع است، که یک موضوع مرتبط با مناسبت زمانی، یک موضوع از نوع مباحث اعتقادی و یک موضوع از عناوین اخلاقی یا مهارت­ های زندگی است.
  3. همۀ کودکان یک سطح و مثل هم نیستند! منظور از سطح 1 در این نوشته و در فایل­های محتوای مناسبت­ها، سنین 4 تا 7 سال و منظور از سطح 2، سنین 8 تا 11 سال است. طبیعتا همه کودکان سطح 1 یا 2 هم­سطح نیستند، یعنی بین کودک 4 ساله و 7 ساله تفاوت­های قابل توجهی وجود دارد، و گاه سطح هوش یا درک یا توانایی یک کودک 4 ساله از یک کودک 6 ساله بالاتر است، اما این برنامه­ ها با توجه به مشترکات قابل توجه این گروه از کودکان طراحی شده، و در عین حال، محتوای برنامه­ ها، قابلیت انعطاف دارد، به شکلی که دارای محتوای متناسب با سنین مختلف در همان سطح هم می­باشد. علاوه بر این بایستی توجه داشت که کودکان 4 ساله، معمولا هنوز آماده دریافت درس نیستند، اما همین حضور ایشان در برنامه، و نیز بخش کاردستی یا داستان برای ایشان مفید می­ باشد، خصوصا اینکه در برخی موارد، کودکان از سن 4 سالگی وارد مهد کودک­ های غربی می­شوند و مناسب است ما نیز برای ایشان برنامه داشته­ باشیم.
  4. برای تحقق یک آموزش مؤثر برای مخاطبان کودک و نوجوان، بایستی از زبان و روش­های مطلوب و کاربردی برای تدریس بهره برد. از این رو محتوای برنامه­ ها بایستی از لحاظ شکلی نیز دارای ویژگی­ های مطلوب برای انتقال به مخاطب کودک و نوجوان باشد. به همین منظور، در تهیه محتواها، هم از مشاوره متخصصان روانشناسی تربیتی کودک کمک گرفتیم، و هم محتوا را به شکلی آماده برای ارائه تهیه کردیم تا هر مربی و مجری بتواند بدون نیاز به محتوای جانبی، برنامه را اجرا کند.
  5. علاوه بر این، با استفاده از منابع تخصصی جهت تربیت مربی، و با بهره­ گیری از تجربیات مربیان پرتجربه در تربیت دینی، دوره­ای جهت تربیت مربیان تنظیم کردیم و این دوره تا کنون چند نوبت به صورت آنلاین اجرا شده و محصول آن، مربیانی با انگیزه و مهارت خوب، جهت برگزاری مناسبت­ها و حتی کلاس­ های آموزشی برای کودکان و نوجوانان است.

تعداد و زمان اجرای برنامه ها(تقویم)

  • با نگاهی به تقویم اسلامی، شاهد مناسبت­ های زیر هستیم که به صورت منتخب و به ترتیب از ابتدای سال قمری فهرست شده­اند:
    • یک برنامه در دهه محرم
    • عاشورا
    • شهادت امام مجتبی علیه السلام (6 صفر)
    • اربعین حسینی
    • رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله (28 صفر)
    • ولادت پیامبر صلی الله علیه و آله (17 ربیع الاول)
    • شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها (فاطمیه اول یا دوم)
    • ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها (20 جمادی الثانی)
    • ولادت حضرت علی علیه السلام (13 رجب)
    • مبعث پیامبر صلی الله علیه و آله (27 رجب)
    • ولادت امام حسین علیه السلام (3 شعبان)
    • ولادت امام عصر عجل الله فرجه (15 شعبان)
    • ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام و ماه مبارک رمضان (15 رمضان)
    • شهادت امیرالمؤمنین علیه السلام و شب­های قدر (19، 21 و 23 رمضان)
    • عید فطر (1 شوال)
    • ولادت امام رضا علیه السلام (11 ذی قعده)
    • عید قربان (10 ذی حجه)
    • عید غدیر (18 ذی حجه)
    • جمعه (2 نوبت)
  • از میان این 20 مناسبت، 13 مورد جنبه جشن و شادی و 7 مورد جنبه عزا و حزن دارند. یقینا برای همه امکان وجود ندارد که تمامی این مناسبت­ها را برگزار کنند. بعضی از این مناسبت­ها فاصله کمی با هم دارند و هم برای مجریان و هم برای والدین کودکان امکان اجرای همه آنها نخواهدبود. بعلاوه، بعضی اوقات، برخی از این مناسبت­ ها، در زمانی از سال قرار می­گیرند که اجرای آنها دشوار است، مثل تعطیلات پایان سال، تعطیلات تابستانی و زمان مسافرت­ها، زمان امتحانات و …
  • طرح حاضر، با در نظر گرفتن مجموعه کاملی از موضوعات لازم برای تربیت دو گروه سنی سطح 1 و سطح 2، محتوای متناسب با توان درک و به­ کارگیری کودکان را برای این 20 مناسبت طی 4 سال یعنی مجموعا 80 برنامه را پیش بینی کرده، و تا کنون حدود 30 برنامه برای هر سطح تهیه شده ­است. تهیه محتوای این برنامه ­ها عمدتا توسط مربیانی بوده که خود در کشورهای غربی زندگی می ­کنند و محتوای تولید شده را برای فراگیران خود اجرا می­ نمایند. این کار با انگیزه خدمت به امام عصر علیه السلام و در پی دیدن نیاز جدی کودکان ساکن کشورهای غربی و به صورت داوطلبانه و بدون دریافت هزینه انجام شده­است.
  • ارائه محتوای کل هر فایل، تقریبا به اندازه 3 تا 4 ساعت طول می­کشد. با توجه به اینکه طول زمان مناسب برای هر برنامه، حدودا یک و نیم تا دو ساعت است، این فایل­ها، تقریبا معادل 2 برابر حجم مورد نیاز محتوا را دربر دارند. این کار به این علت بوده که مربیان و مسئولین امکان انتخاب داشته، محتوای متناسب با شرایط خود و شرکت­ کنندگان را برگزینند. لازم به ذکر است که هر فایل معمولا دارای 3 موضوع است که در بالای فایل ذکر شده و محتوای قسمت­ های مختلف فایل، پیرامون این 3 موضوع می ­باشند، به شکلی که هر موضوع حداقل در 2 قسمت فایل ظاهر شده­است. لذا مناسب است مربیان با توجه به موضوعات، قسمت­هایی را انتخاب کنند که پوشش مطلوبی نسبت به موضوعات دارند.
  • محتوای برنامه مناسبت­ها می­توانند با مدیریت و برنامه ­ریزی متناسب، جدای از فضای مناسبت­ها، به صورت کلاسی و هفتگی نیز برگزار شوند.

معرفی چارچوب محتوی برنامه ها

سعی شده­است هر فایل، شامل اجزاء زیر باشد:

  • پیش برنامه (کاردستی یا رنگ ­آمیزی)
  • آغاز (بحث قرآنی و معرفی برنامه)
  • داستان
  • نمایش
  • پرزی (ارائه مطالب همراه با تصاویر، با استفاده از نرم افزار Prezi)
  • بازی
  • مسابقه
  • شعر
  • کلیپ
  • فعالیت جمعی
  • انیمیشن
  • پایان (خلاصه و نتیجه­ گیری و دعا)
  • کار در منزل
  • درس زندگی (برای سطح 2)
  • هر فایل، شامل جدولی است که در ردیف­ های آن، برنامه­ های بالاگفته آمده ­است. هر ردیف، شامل پنج ستون زیر است:
    • ستون اول، شماره برنامه را مشخص می­ کند.
    • ستون دوم شامل متن برنامه است.
    • ستون سوم مدت زمان تقریبی اجرای آن برنامه را نشان می­دهد.
    • ستون چهارم به ذکر اهداف این برنامه خاص پرداخته ­است. مطالعه این قسمت پیش از اجرای هر برنامه بسیار مهم است. در واقع مربی بایستی بعد از اجرای هر برنامه خود را بسنجد که آیا توانسته به اهداف مذکور در این قسمت دست یابد؟
    • ستون آخر هم به بیان شیوه اجرا و ملزومات ارائه این برنامه می­ پردازد که باز توجه به آن چند روز قبل از برنامه ضروری است تا فرصت کافی برای تمهید آنها فراهم باشد. به عنوان مثال، درباره نمایش، ممکن است تمهید مجریان نقش­های نمایش یا وسایل و دکور، نیازمند هماهنگی قبلی باشد. همین حالت در قسمت پرزی، فعالیت یا بازی و برخی قسمت­های دیگر است.
  • پرزی­ها معمولا به صورت آنلاین می­باشند. کلیپ­ها و انیمیشن­ها هم از سایت­های مختلف انتخاب شده ­اند. ان شاء الله در آینده این محتواها را دانلود کرده، در سایتی که برای همین منظور طراحی شده­ است، قرار خواهیم­داد. اما فعلا لینک مربوط به هر کدام از موارد بالاگفته در قسمت مربوط در فایل موجود است.
  • محتوای موجود در هر فایل، صرفا دربرگیرنده مباحث آموزشی است. بدیهی است که کودکان و نوجوانان، نیازمند فعالیت و جنب و جوش و تفریح و استراحت و شادابی در طول زمان برنامه می­ باشند و مربیان محترم بایستی در مواقعی که لامز است، بین برنامه­های آموزشی، برنامه ­های مورد نیاز تفریحی را نیز بگنجانند. در عین حال بایستی توجه داشت که برنامه ­های تفریحی، صرفا به اندازه ضروری اجرا شوند.
  • ابتدای هر فایل، فهرستی از کل برنامه­ ها قرار دارد که امکان انتخاب محتوا را برای مربیان آسان می­سازد. گاه در ابتدای یک برنامه (مثلا داستان یا نمایش) اشاره­ای به برنامه قبلی (مثلا بحث قرآنی) شده­است. مربیان بایستی قبل از اجرا این نکته را درنظر داشته­ باشند و چنانچه لازم بود، تغییراتی در متن برنامه اعمال کنند.

اصول و مبانی تنظیم محتوا

  • محتوای تهیه شده، با توجه به اصول و مبانی زیر تهیه شده­ است:
  • ارائه بحث با بهرمندی از تعالیم قرآن
  • رویکرد عقل­ گرایی و تلاش در بیان مطالب در حد فهم مخاطب به شکلی که بتواند آنها را به کار گیرد. از این رو، در انتخاب واژگان و ترکیب جملات دقت فراوانی شده، و از مربیان محترم تقاضا می­ شود در صورت مناسب بودن سطح مطلب برای شرکت­ کنندگان، حتی المقدور از تغییر واژگان پرهیز کنند.
  • بهرمندی از تعالیم پیامبر و اهل بیت علیهم صلوات الله، که در سخنان و رفتار منقول از ایشان به دستمان رسیده ­است.
  • توجه به مولایمان حضرت صاحب الزمان علیه السلام و تلاش در پیوند دادن کودکان به ایشان
  • ارائه ملموس تعالیم در مثال­ های قابل اجرا در زندگی
  • پیوستگی مطالب، به شکلی که فراگیرانی که در برنامه ­های مختلف شرکت می­کنند، در مجموع امکان آشنایی با یک مجموعه کامل تربیت اسلامی در حد سن خود را داشته­ باشند.
  • استقلال مطالب، به شکلی که اگر فراگیری، در برنامه­ های قبلی شرکت نکرده، بتواند بهره خود را از محتوای این برنامه ببرد.
  • بیان مطالب بر مبنای مشترکات نظرات فقهای شیعه و با رویکرد دین سنتی انجام شده و از رویکردهای روشنفکری یا صوفیانه پرهیز شده و شخصیت ­ها و روش­های سیاسی نفی یا اثبات نشده­ اند.
  • پرهیز از مسائل اختلافی و فرقه­ ای و تلاش بر رویکرد اثباتی به جای نفی دیگران، خصوصا با این توجه که ممکن است کودکان به علت تجربه کم، مسائل اختلافی شیعه و سنی یا دیگر مسائل اختلافی را در خانواده و جمع­ هایی که نباید، مطرح کنند. از این رو، حتی شرکت کودکان اهل تسنن در این برنام ه­ها ممکن می­باشد.
  • توجه به مسائل فرهنگی عمومی در زندگی ساکنان مغرب زمین. طبیعتا در هر شهر و منطقه ­ای، آداب و رسوم و فرهنگ و نگرش­ های خاصی وجود دارد که بایستی مربی محترم در زمان ارائه برنامه، محتوا را بر مبنای آنها شکل دهد.
  • توجه به مسائل روانشناسی کودکان. بسیاری از فایل­ ها با هماهنگی روانشناسان و متخصصان تربیت کودک و نهایتا با بررسی و تأیید ایشان تهیه شده­ است.
  • ما در تهیه این محتوا به توانایی بالایی که خداوند در انسان قرار داده نگاه کرده­ایم، نه به حداقل سطح بهره­ گیری فراگیران. بنابر این، محتوای تهیه شده در سطحی است که اگر کودکی خواست از آنچه خداوند عالم به او ارزانی داشته، استفاده کند، نیاز او برآورده شود. طبیعتا می­توان برای کودکانی که سطوح پایین تری از بهره ­گیری را دارند، مطالب را در سطح پایین تر ارائه کرد.
  • محتوای این فایل­ ها، نسخه نخست هر فایل به حساب می­ آید، و در مرحله آزمایش و اجرای برای مراکز مختلف است. ان شاء الله بعد از دریافت نظرات مربیان مختلف، اقدام به ویرایش دوم خواهدشد و تا آن زمان، همین نسخه معتبر می­باشد.
  • شیوه ارائه مطالب به صورت ساده و بدون طراحی پیچیده بوده­ است. به تعبیری، برای انتقال تعالیم به کودکان، نقشه­ های پیچیده و راهکارهای غیرمستقیم به کار گرفته نشده ­است. ارائه مطالب به صورت­ های زیر انجام شده ­است:
  • بیان آسان مطالب در سطح فهم فراگیران
  • درگیر کردن فراگیران با مطلب از طریق ایجاد انگیزه یا پرسش از ایشان
  • ارائه تعالیم به شکل ملموس در طی نمایش که بازگوکننده نحوه اجرای تعالیم در زندگی افراد مشابه و هم­ سن ایشان است.
  • بیان داستان­های پیشینیان و نشان دادن درس­های قابل استفاده از آنها
  • ارائه داستان­های غیرواقعی اما در چارچوب زندگی طبیعی
  • ارائه مطالب توسط شخصیت­های عروسکی یا حیوانات برای سطح 1
  • کاردستی یا رنگ­ آمیزی متناسب با موضوعات فایل، نه با هدف تقویت مهارت­های ساخت کاردستی، بلکه با هدف انتقال تعالیم دینی و تربیتی. روش انجام کاردستی و تصاویر مورد نیاز، در انتهای فایل و در مقیاس 1:1 آمده­است.
  • بیان مطالب به شکل فعالیت جمعی با هدف افزایش مهارت­های اجتماعی، روحیه همکاری جمعی و نیز دوستی بین کودکان
  • تکرار و یادآوری بعضی مطالب گفته شده در منزل و انتقال آنها به والدین توسط بخش کار در منزل. اعتقاد به اینکه ارتباط بین والدین و مربیان و در جریان گذاشتن والدین از آنچه فرزندانشان آموخته ­اند تأثیر بسزایی در بالا بردن سطح یادگیری بچه ­ها خواهدداشت.
  • کارسپاری به فراگیران در حد فعالیت­های ساده فرهنگی، نظیر برگزاری جشن کوچک در محیط خانواده، با هدف تقویت روحیه غیرت دینی و مهارت­ های تبلیغی

برنامه ریزی و دعوت برای یک برنامه مناسبتی

  1. اگر اجرای یک برنامه مناسبتی بدون سابقه باشد، یعنی مثلا در برنامه قبلی، درباره آن با والدین صحبتی نشده ­باشد، لازم است حداقل یک هفته قبل از آن، دعوت صورت گیرد. برای دعوت، می ­توان از شیوه­ های مختلفی که در دوره مهارت­ های برگزاری مراسم شرح داده­ شده، استفاده کرد.
  2. برای اجرای مراسم بایستی کسی که به نوعی مدیریت مراسم را به عهده می­ گیرد، برای موارد زیر بیاندیشد:
    • محل برگزاری مراسم
    • زمان برگزاری مراسم
    • مدعوین
    • محتوای برنامه
    • مجریان
    • امکانات لازم برای اجرا
    • تأمین هزینه

در مورد هر یک از این موارد، توضیحاتی در دوره مهارت ­های برگزاری مراسم آمده ­است.

    3. لازم است، مجریان قبل از برنامه نسبت به محتوای برنامه و نقشی که هر یک خواهندداشت، به طور کامل توجیه شده و با هم هماهنگ باشند و نقش خود را قبل از برنامه تمرین کنند و امکانات لازم برای اجرای موفق خود را بسنجند.

شیوه برگزاری یک مناسبت

  1. محیط اجرای برنامه بایستی دارای امکانات لازم برای اجرای موفق باشد. به عنوان مثال، اگر قرار است برنامه برای سطح 1 و سطح 2 به طور هم­زمان اجرا شود، لازم است به شکلی از تداخل صدای این دو برنامه پیشگیری کرد. در غیر این صورت، می­توان برنامه را به صورت پیاپی اجرا کرد و در هر یک، گروه دیگر یا در محیط دیگری نگهداری شوند، یا تماشاگر برنامه سطح دیگر باشند.
  2. آماده ­سازی محیط، شامل نظافت، تزئین با وسایلی نظیر بادکنک و لوازم تزئینی و چراغ­های ترئینی، آمادگی پخش صوت و تصویر، جای مناسب برای اجرای نمایش، و در شرایط ایده­ آل، صندلی برای حاضران می­ باشد. نشستن کودکان روی صندلی، باعث نظم­ بخشی به برنامه خواهدشد.
  3. استقبال از شرکت­ کنندگان در ابتدای برنامه، بسیار مهم است. این استقبال، در صورتی که کودک توسط پدر یا مادرش به برنامه آورده شده­ باشد، به معنی تحویل گرفتن او به عنوان یک امانت است. لذا بایستی از پدر و مادر درباره شرایط او و نیازهایش پرسید. لوازم شخصی او را لحاظ کرد و در جای مناسب قرار داد، کودک را به­ گرمی تحویل گرفت و او را به داخل برنامه برد و در جریان برنامه قرار داد تا بتواند به­ خوبی از برنامه استفاده کند.
  4. توجه داشته­ باشیم که برنامه ­هایی که در فایل محتوای مناسبت آمده، همه محتواهای آموزشی و تربیتی در راستای موضوعات عنوان شده در بالای آن فایل می­باشند، اما باید در نظر داشت که در کنار این محتواها، ما برای اجرای موفق یک برنامه، نیازمند فعالیت­های شادابی­ بخشی برای خردسالان و کودکان هستیم که خود، بار آموزشی مرتبط با موضوعات برنامه ندارند و به­ نوعی، زنگ تفریح بین برنامه ­ها به شمار می­ آیند.
  5. برنامه­ های زنگ تفریح­ها، می­ تواند از انواع زیر باشد:
    • تحرکی نظیر نرمش و مسابقه دویدن و …
    • مسابقه­ های شاد نظیر پانتومیم و …
    • بازی­ های گروهی نظیر رد کن بره، بازی با بادکنک و …
    • پذیرایی با انواع خوراکی­ هایی که در عین حال که بچه­ ها از خورد آنها خوشحال می­ شوند، سالم هم باشد.

یادبود و هدیه (و جایزه)

یادگاری­ ها و هدایا، معمولا بخشی از برنامه ­های کودکان است. در تهیه آنها بایستی به نکات زیر دقت داشت:

  • هدایای گران ­قیمت تهیه نشود، چون آنها بیشتر جنبه یادبود دارند و این صحیح نیست که سطح توقع کودکان را بالا برد.
  • هدایا، کاربردی باشد و به درد شرایط کنونی زندگی شرکت­ کنندگان بخورد. لذا در صورت تنوع هدایا، شایسته است به هر برنده، متناسب با سن و شرایط او جایزه داد.
  • خردسالان (کودکان سطح 1) درک صحیحی از بازنده شدن ندارند و توقع دارند در هر صورت، جایزه بگیرند. لذا دریافت نکردن جایزه، برای ایشان خاطره تلخی از برنامه رقم خواهد زد. ضرورتی ندارد که در همه برنامه ­ها، مسابقه وجود داشته ­باشد، اما در صورت وجود مسابقه، بهتر است مسابقات را به سمتی ببرید که برنده فردی نداشته ­باشد (جمعی باشد) و اگر لازم بود جایزه معنوی به آنها تعلق گیرد مثل تشویق بقیه شرکت کنندگان یا کاری که باعث شادیشان شود. یا در وهلۀ آخر به برندگان می­ توان جوایز بهتری داد در صورتی که همه یادگاری دریافت می­ کنند.
  • کاردستی یا رنگ ­آمیزی ابتدای برنامه، خود می ­تواند یک یادبود خوب تلقی شود. به جاست مربیان با توضیحات خوب، این تلقی را در کودکان ایجاد کنند.

پذیرایی

  • پذیرایی می­ تواند به اشکال زیر اجرا شود:
  • در زمان استقبال
  • میان برنامه­ ها بدون اختصاص وقت مجزا برای آن
  • به عنوان یک برنامه مجزا
  • به صورت غذا در پایان برنامه
  • پذیرایی­های خاص نظیر کیک همراه با مراسم برش کیک نیز در برنامه وجود دارد.
  • خوب است پذیرایی با کمک داوطلبانی از بین بچه ­های همان سطح یا سطح بالاتر انجام شود تا آنها نیز مسئولیت پذیری را بیاموزند و خود را بخشی از برنامه بدانند.
  • رعایت اصول زیر در انتخاب و اجرای پذیرایی­ ها مفید است:
  • با توجه به علائق و سلائق کودکان تهیه شوند.
  • به ­اندازه باشد که کم نیاید و اسراف هم نشود.
  • پذیرایی ­ها مضر نباشند. (نظیر تنقلات مضر یا ساندویچ ­هایی که پزشکان توصیه نمی­کنند.)
  • از تجملات و پذیرایی­ هایی که بیش از حد توان اکثر خانواده­ های شرکت­ کننده است، پرهیز شود.
  • شرکت­ کنندگان هنگام پذیرایی نظافت محیط را رعایت کنند و خصوصا نوشیدنی ­ها روی فرش­ ها نریزد.

نکات اجرایی

چک لیست پیش از اجرای برنامه

  • تعیین محل برگزاری مراسم: توجّه به عدم تداخل صدا بین دو گروه، عدم مزاحمت برای همسایگان
  • آماده سازی محیط: نظافت، تزئین با وسایلی نظیر بادکنک و لوازم تزئینی و چراغ­های ترئینی، آمادگی پخش صوت و تصویر، جای مناسب برای اجرای نمایش، و صندلی (در صورت امکان)
  • زمان برگزاری مراسم: حتی الامکان همزمان با مراسم بزرگسالان یا روز تعطیل
  • مدعوین: تهیه و ارسال کارت دعوت مراسم، اعلام قوانین شرکت
  • مجریان: تعیین مجریان و نقش آنها، اعلام برنامه زمانی به آنها
  • محتوای برنامه: ارسال محتوای طرح درس برای مجریان برنامه
  • امکانات لازم برای اجرا: هماهنگ کردن نیازهایی مثل پروژکتور، بلندگو، میکروفون
  • تأمین هزینه: صحبت با بانیان خیّر، پیش از برنامه، برنامه­ ریزی بابت دریافت مشارکت اولیا در هزینه­های مراسم

چک لیست استقبال

  • استقبال از مهمترین بخش­های برنامه است و بایستی با گرمی و صمیمیت انجام شود تا اولین برخورد که در ذهن کودک باقی می­ ماند، برخوردی شاداب و دلپذیر باشد.
  • میز استقبال: کودکان امانت­های اولیاء در نزد ما می­ باشند، پرسیدن در مورد نیازهای خاص آنها
  • گروه­ بندی بر مبنای سن و نصب کردن اسم کودکان توسط یک برچسب بر لباس آنها
  • حتی الامکان بازداشتن کودکان از به همراه داشتن موبایل، دوربین، تبلت یا لپ تاپ
  • توجّه به برنامه­ های شادی­ بخش مثل بازی و پذیرایی پیش از شروع رسمی برنامه
  • عدم ایجاد مزاحمت برای همسایگان (سر و صدای بیش از حد حین برنامه، پارک وسایل نقلیه، سر و صدا در راهروها، …)

ارتباط با والدین

  • معرفی اجمالی برنامه برای والدین پیش از شروع، نظیر اینکه ما در این برنامه با بچه­ ها یک کاردستی درس می­کنیم و یک داستان در این موضوع داریم و یک انیمیشن با این موضوع و یک شعر …
  • ارائه کار در منزل به والدین
  • اگر مشکل یا مورد خاصی درباره یک کودک رخ داده، در انتهای برنامه به والدین گزارش دهیم. مثلا با یکی از بچه­ ها قهر کرده، یا لباسش کثیف شده، یا دستشویی رفته…

برخی مشکلات اجرای برنامه برای کودکان

  • ضرورت رسیدگی به نیازهای جسمی خردسالان، یکی از بایسته ­های اجرای برنامه برای سطح 1 است. مربیان بایستی به موضوع خستگی، گرسنگی، تشنگی، نیاز به دستشویی، کمک به خوردن و آشامیدن،توجه و عکس العمل فوری داشته­ باشند.
  • معمولا بچه ­ها نظم و قوانین محیط برنامه را به­ خوبی رعایت نمی­کنند. لذا مربیان بایستی در حین اجرا، مراقب نظافت و سلامت محیط و وسایل آن باشند و این نیاز و حس مسئولیت را به بچه ­ها انتقال دهند تا خود آنها نسبت به این موضوع و مکان برنامه ­ی خودشان احساس مسئولیت کنند و بعد از برنامه هم محیط را به شکل اولیه بازگردانند.
  • روحیات دختران و پسران متفاوت است. این تفاوت در سطح 1 کمتر بروز می­ کند، اما در سطح 2 جدی­تر است. به شکلی که در کنار اولویت رعایت مسائل نامحرمی، به­ جاست برای اجرای موفق برنامه ­های سطح 2، حتی المقدور برنامه پسران و دختران را مجزا برگزار کرد. گاه به خاطر وجود محدودیت­ ها، می­توان برخی قسمت­ها را به صورت مشترک و برخی قسمت­ها را مجزا اجرا نمود.
  • یکی از مشکلات برنامه کودکان، بروز ناراحتی بین بچه­ ها است. گاه شاهد قهر یا دعوا بین خردسالان (سطح 1) یا کودکان (سطح 2) می­شویم. گاه این ناراحتی به خاطر رخدادی است که در برنامه اتفاق افتاده، و گاه ریشه در گذشته و روابط بیرون از برنامه دارد. مربی در چنین شرایطی بایستی بدون قضاوت یا دخالت در مسائلی که در جریانش نیست، سعی کند توجه آنها را به مطالب دیگری جلب کند که آن ناراحتی­ ها را از خاطر ببرند و مسأله را مدیریت کند.
  • به بچه­ های بزرگتر یا فعالتر، به شکلی مسئولیتی واگذار کنیم تا انرژی آنها به شکل بهتری صرف شود.
  • یکی از اولویت­ها این است که بچه ­ها از برنامه خاطره شیرینی داشته­ باشند. لذا حتی اگر کودکی بی­ تابی یا شلوغ می­کند، این صحیح نیست که او را تنبیه کنیم، بلکه بایستی با صبوری، او را به همراهی دعوت کنیم. در صورتی که رفتار این کودک باعث آسیب به کودکان دیگر می­شود، او را به این مطلب تذکر دهیم و برای او سرگرمی مورد علاقه ­اش را فراهم کنیم.

بازی ها

  • برنامه­های مناسبتی، جنبه آموزشی و تربیتی دارد. بخشی از این محتوا، در متن برنامه آمده­است که در حین اجرا، به کودکان منتقل می­شود. علاوه بر این، بایستی در مراسم، برنامه­ های فعال و جذاب دیگری نظیر بازی و جنب و جوش و گفتگو و همکاری قرار داد و این برنامه ­ها، درواقع بخش دوم محتوای آموزشی و تربیتی است که مربی می­ تواند با رفتار خوب و درست خود، و مدیریت کودکان در آن بازی یا فعالیت به شکلی که کار به­ خوبی انجام شود، درعمل، تربیت اسلامی را به آنها منتقل کند.
  • منظور از بازی­ ها، بیشتر بازی­ های دسته­ جمعی است که ضمن آن، کودکان با تعالیم اخلاقی و رفتاری اسلامی نظیر رعایت ادب، انصاف، دلسوزی برای دوستان، صداقت، صبر و … آشنا شوند.
  • بازی­ های رایج در فرهنگ کودکان مخاطب، بستر مناسبی است که از آنها برای تمرین همین ویژگی­ های اخلاقی استفاده کرد، و اولویت، با معرفی بازی­ های جدید نیست.

نکاتی که مربیان باید رعایت کنند (1)

  • لباس مرتب و منظم، مناسب با شئون جشن
  • وضعیت موی سر و صورت مناسب (آقایان)
  • ارتباطی صمیمانه و دوستانه با مخاطبین بدون افراط و تفریط
  • دقّت و مراقبت ویژه پیرامون مسئولیت­ هایتان
  • حضور به موقع (حداقل دو ساعت قبل از شروع جشن)
  • ترک به موقع محل (پس از جمع ­آوری وسایل)
  • عدم استفاده از تکّه کلام­ های نامناسب
  • تبلیغ یا تأیید نکردن رسانه­ ها
  • شوخی­ ها در حد مناسب با شئون جشن
  • مراقبت از سلامت جسمی و روحی مخاطبین
  • همکاری خوب و صمیمانه با مسئولین جشن و اعلام کتبی نقطه نظرات به آنان
  • تلاش برای عدم استفاده از تلفن همراه در خلال برنامه

نکاتی که مربیان باید رعایت کنند (2)

  • صمیمیت با بچه­ ها را عادلانه اجرا نمائیم.
  • در عین رعایت شاد بودن جشن، نظم را درنظر بگیریم.
  • پرهیز از تغییر در برنامه بدون هماهنگی با مسئول جشن
  • حیاء و نجابت ضروری است، هم برای مخاطب و هم برای مجریان محترم
  • هنگام استفاده از وسایلی مانند قیچی، چسب حرارتی و لوازم برنده، دقّت کافی مبذول شود.
  • از هر لحظه برای آموزش غیرمستقیم استفاده کنیم.
  • بیماران، توانایی متفاوت انسان ­ها، افراد خجالتی و … را مدنظر داشته­ باشیم.
  • محدوده سنّی و ویژگی های این گروه سنی را در نظر بگیریم: مطرح کردن خود و کارهای خود، جلب توجه مربی و دیگران، حساسیت ها، احساسات و …

نکاتی که مربیان باید رعایت کنند (3)

  • تجربه های خویش را ثبت نمایید و در صورت احساس نیاز با مسئولین برنامه در میان بگذارید.
  • در نگهداری از وسایل آموزشی گروه کوشا باشیم.
  • نسبت به بیان خاطرات، داستان ها، تکه کلام ها و … مخاطبین حساس باشیم.
  • اتومبیل خود را در محلی پارک نکنیم که مزاحم همسایگان یا دیگران باشیم.
  • تقسیم انرژی خود به صورت مناسب از ابتدا تا انتها
  • از صحبت­ های غیر ضروری و نامربوط با دوستان بپرهیزیم.
  • بدانیم که مخاطبین ما از رفتار، طرز پوشش، شوخی ­ها و برخوردهای ما الگوبرداری می­کنند.

چهار تذکر مهم

  • کودکان گل­های لطیف و باطراوت زندگی ما هستند. برخورد با آنها بایستی با مهربانی و عطوفت همراه باشد و زمانی که در نقش یک مربی دینی با آنها مواجه می ­شویم، مولایمان امام عصر از ما انتظار دارند تا با خلقی نیکو و روشی پسندیده، با آنها برخورد کنیم و به نوعی همان رویکرد مهربان ایشان را برای فرزندان مسلمان از جانبشان نمایندگی و نیابت نماییم.
  • به فراگیران طوری بنگرید که قرار است در طی چند سال آینده کار شما را ادامه دهند و در مرز و بومی که زندگی می­کنند مدیریت و علم این کار را داشته­ باشند و به تربیت فرزندانشان بپردازند.
  • پیش از هر چیز لازم است توجه داشته ­باشیم که برگزاری مناسبت­ های دینی، نمونه ­ای از خدمت برای مولایمان امام عصر علیه السلام و یاری آن بزرگوار است. از این رو، به ­جا است در لحظه لحظه انجام این خدمت و نصرت، از شر شیطان به خداوند مهربان پناه بریم و با مولایمان گفتگو کنیم و از ایشان مدد بخواهیم و از آفاتی نظیر ریا و خودخواهی پرهیز کنیم.
  • شادی، محبت، دوستی و همدلی بهترین اصولی است که در سلامتی فرزندان نقش بسزایی دارند. پس بیایید دین مهربانی را با اصولش به فرزندانمان بیاموزیم و آنها را با شادی و حس محبت از برنامه شان راهی منزلشان کنیم و خاطرات شیرینی برایشان رقم بزنیم.